Κάθε παιδί είναι διαφορετικό. Έχει τον δικό του ξεχωριστό χαρακτήρα και ιδιοσυγκρασία. Η πρώτη επαφή με τον οδοντίατρο πρέπει να είναι ευχάριστη, δίνοντας μεγάλη προσοχή στην ανάπτυξη εμπιστοσύνης μεταξύ τους. Στις πρώτες επισκέψεις  επιλέγουμε διαδικασίες που δεν προκαλούν φόβο στο παιδί. Του λέμε τι θα ακολουθήσει στην επόμενή μας συνάντηση, ώστε να μην υπάρχει ο φόβος του άγνωστου κάθε φορά. Του εξηγούμε σε κάθε βήμα τι πρόκειται να κάνουμε και σε τι χρησιμεύει το κάθε τι που βλέπει. Δεν λέμε ποτέ ψέματα για να πείσουμε το παιδί να δεχτεί μία θεραπεία, γιατί αμέσως θα χάσει την εμπιστοσύνη του προς εμάς. Γενικά φερόμαστε στο παιδί με σοβαρότητα ως προς σε ενήλικα και ζητάμε την άδειά του πριν κάνουμε ο,τιδήποτε, αλλά δεν ξεχνάμε ποτέ πως είναι παιδί.

Είναι καλό να είναι παρόντες οι γονείς;

Οι γονείς είναι καλό να είναι κοντά στο παιδί κατά την θεραπεία, κρατώντας το χέρι του παιδιού για παράδειγμα. Πρέπει όμως να κάνουν ησυχία και να αφήσουν τον οδοντίατρο να συζητά και να αλληλεπιδρά με το παιδί, χωρίς να διακόπτουν ή να επαναλαμβάνουν στο παιδί αυτά που του λέει ο οδοντίατρος. Με αυτόν τον τρόπο τα παιδιά νοιώθουν πιο ασφαλή από την παρουσία των γονιών, αλλά είναι ανεξάρτητα να αναπτύξουν την προσωπική τους φιλική σχέση με τον οδοντίατρο.