Οι όψεις πορσελάνης είναι λεπτές πλάκες πορσελάνης με πάχος περίπου όσο ένας φακός επαφής που τοποθετούνται στην εξωτερική επιφάνεια του δοντιού και χρησιμοποιούνται για να διορθώσουν το σχήμα, την θέση, το χρώμα και το μέγεθος των δοντιών.
Όχι. Όψεις πορσελάνης τοποθετούνται μόνο σε ζωντανά δόντια. Ο τροχισμός που γίνεται είναι πολύ επιφανειακός. Αυτό είναι απαραίτητη προϋπόθεση για να έχουν οι όψεις αντοχή μετά από την συγκόλληση.
Οι όψεις πορσελάνης έχουν τουλάχιστον 10 χρόνια ζωής. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν αντέχουν πάνω από 10 χρόνια, αλλά ότι στατιστικά μετά από αυτό το διάστημα μειώνεται σιγά σιγά το ποσοστό επιτυχίας. Όσον αφορά την εμφάνιση τερηδόνας, αυτό εξαρτάται από τον τρόπο τροχισμού του δοντιού και τον τρόπο συγκόλλησης της όψης, όπως και από την φροντίδα από τον ίδιο τον ασθενή στο θέμα της στοματικής υγιεινής. Αν εφαρμόζονται πιστά οι κανόνες σχεδιασμού του τροχισμού και της συγκόλλησης και ο ασθενής έχει καλή στοματική υγιεινή και προσέρχεται στους εξάμηνους προληπτικούς ελέγχους δεν πρόκειται να έχει πρόβλημα με την εμφάνιση τερηδόνας στα δόντια με όψεις πορσελάνης.
Ναι. Αρκεί να έχει μείνει στην επιφάνεια του δοντιού αρκετή αδαμαντίνη (σμάλτο). Αν δεν υπάρχει αρκετή αδαμαντίνη, τότε θα πρέπει να τοποθετηθεί κάποιο είδος στεφάνης και όχι όψη πορσελάνης.
Όταν τα δόντια είναι ίσια ή έχουν μικρές αποκλίσεις είναι πιο εύκολο να τοποθετηθούν όψεις. Σε κάποιες περιπτώσεις, πριν από την τοποθέτηση όψεων πορσελάνης χρειάζεται προετοιμασία των δοντιών με άλλες βοηθητικές διαδικασίες, όπως π.χ. ορθοδοντική μετακίνηση, για να επιτευχθεί το επιθυμητό αποτέλεσμα.
Όχι. Όταν το δόντι είναι ζωντανό, τοποθετείται πάντα τοπική αναισθησία πριν τον τροχισμό.
Όχι. Η λεύκανση μπορεί να επαναληφθεί πολλές φορές. Δεν κάνει κανένα κακό στην επιφάνεια του δοντιού.
Όχι. Οι οδοντόκρεμες αυτές περιέχουν κάποια αποτριπτικά συστάτικά, τα οποία αφαιρούν τις χρωστικές από καφέ, τσιγάρο κ.α. Ουσιαστικά, αναδεικνύουν το φυσικό χρώμα του δοντιού.
Οι στεφάνες πορσελάνης δεν είναι εμποδίζουν σε τίποτα την λεύκανση. Πρέπει να ξέρετε όμως οτι το χρώμα της πορσελάνης θα παραμείνει το ίδιο.
Το χρώμα της πορσελάνης δεν αλλάζει με την λεύκανση, οπότε η στεφάνη θα πρέπει να αντικατασταθεί για να ταιριάζει με το νέο χρώμα των δοντιών.
Ναι. Ανάλογα με την περίπτωση, μπορεί να χρειαστεί απλά κάποια μικροδιόρθωση με τροχισμό πάντα στα όρια του σμάλτου, τοποθέτηση όψεων ή στεφανών πορσελάνης.
Εξαρτάται την ευαισθησία του κάθε ατόμου. Μερικές φορές υπάρχει ευαισθησία στο κρύο κατά την διάρκεια της λεύκανσης σε κάποιους ασθενείς, ενώ άλλοι δεν εμφανίζουν ευαισθησία. Στην περίπτωση εμφάνισής της, κάποιες εταιρίες προϊόντων λεύκανσης προτείνουν κατάλληλα σκευάσματα που την μειώνουν.
Η λεύκανση μπορεί να γίνει σε καπνιστές, αλλά το αποτέλεσμα δεν θα κρατήσει για το ίδιο χρονικό διάστημα όπως σε κάποιον που δεν καπνίζει. Κατά την διάρκεια της λεύκανσης καλό θα ήταν να διακοπεί τελείως το κάπνισμα, γιατί τα δόντια απορροφούν πιο εύκολα χρωστικές όσο διαρκεί η διαδικασία.
Το Invisalign και το Orthocaps twinaligner system είναι ορθοδοντικά συστήματα, ώς εναλλακτική λύση των κλασικών brackets (σιδεράκια). Είναι μία σειρά από εξατομικευμένους διαφανείς, σχεδόν αόρατους νάρθηκες, που κατασκευάζονται από ηλεκτρονικό υπολογιστή. Από τον ασθενή λαμβάνονται φωτογραφίες και αποτυπώματα των δοντιών, τα οποία στέλνονται στην εταιρεία κατασκευής. Πρίν την έναρξη της θεραπείας, τα αποτυπώματα από το στόμα του ασθενή διαβάζονται με laser και κατασκευάζεται ένα τρισδιάστατο μοντέλο της τελικής εικόνας, για να μπορεί ο ασθενής να δεί το αποτέλεσμα από πριν.
Το πιο εντυπωσιακό είναι ότι μπορούμε να έχουμε την τελική εικόνα του αποτελέσματος της θεραπείας πριν ακόμη αρχίσει.
Άλλα πλεονεκτήματα είναι:
Είναι αόρατοι
Αφαιρούνται εύκολα από τον ασθενή π.χ. την ώρα του φαγητού
Ο ασθενής διατηρεί άψογη στοματική υγιεινή, αφού μπορεί να τους αφαιρέσει στο βούρτισμα
Είναι πολύ ακριβείς στις μετακινήσεις, σχεδιασμένοι μέσω υπολογιστή
Ανάλογα την περίπτωση. Μπορείτε να έχετε μία εκτίμηση του χρόνου θεραπείας από την αρχή, αφού σας δεί ο ορθοδοντικός μας.
Κατασκευάζονται μία σειρά από διαφανείς νάρθηκες, μέσω ηλεκτρονικού υπολογιστή, οι οποίοι μετακινούν τα δόντια σταδιακά με μεγάλη ακρίβεια μέχρι την τελική τους ιδανική θέση.
Sample Text
Sample Text
Γενικά τα εμφυτεύματα έχουν προβλέψιμα αποτελέσματα. Άρχισαν να χρησιμοποιούνται την δεκαετία του ’80. Τα ποσοστά επιτυχίας που καταγράφονται κυμαίνονται μεταξύ 96-98%. Αυτό που πρέπει να γνωρίζετε είναι ότι η αιτία της αποτυχίας ενός εμφυτεύματος δεν είναι η «απόρριψή» του από τον οργανισμό. Τα επιθηλιακά κύτταρα των ούλων πολλαπλασιάζονται πολύ πιο γρήγορα από τα οστικά κύτταρα. Έτσι, κάποιες φορές κατά την επούλωση μετά την τοποθέτηση του εμφυτεύματος, τα κύτταρα των ούλων καλύπτουν την επιφάνεια του εμφυτεύματος πριν προλάβει να γίνει η ενσωμάτωση στο οστό. Αυτός είναι ένας από τους μηχανισμούς αποτυχίας της οστεοενσωμάτωσης. Σε αυτήν την περίπτωση αφαιρείται το εμφύτευμα και ταυτόχρονα τοποθετείται άλλο. Αυτό δεν επιβαρύνει οικονομικά τον ασθενή με κανέναν τρόπο.
Όχι. Η τοποθέτηση γίνεται με τοπική αναισθησία και δεν υπάρχει καθόλου πόνος. Μετεγχειρητικά, μπορεί να υπάρχει κάποια μικρή ενόχληση την πρώτη ημέρα, η οποία ελέγχεται εύκολα με παυσίπονο. Υπάρχει πάντα η δυνατότητα, να γίνει η επέμβαση με γενική αναισθησία ή αναισθησία υπό μέθη. Έτσι ο ασθενής δεν θα θυμάται τίποτα από την διαδικασία.
Σε περιπτώσεις που υπάρχει αρκετή ποσότητα οστού, το οποίο θα υποδεχτεί το εμφύτευμα, η περίοδος που χρειάζεται για την ενσωμάτωσή του με το οστό είναι από 2-6 μήνες, ανάλογα με την ποιότητα του οστού. Σε κάποιες περιπτώσεις το οστό έχει ατροφήσει αρκετά, λόγω της μακροχρόνιας έλλειψης δοντιών στην περιοχή. Στις περιπτώσεις αυτές μπορεί να χρειαστεί να αυξήσουμε την ποσότητά του με διάφορες τεχνικές. Αυτή είναι η αιτία που κάποιες φορές η θεραπεία με εμφυτεύματα διαρκεί ακόμη και 1 χρόνο.
Αυτό εξαρτάται από το εάν υπάρχει επαρκής ποσότητα οστού αρχικά, που θα υποδεχτεί το εμφύτευμα, από την ποιότητά του και από το σχέδιο θεραπείας που έχει αποφασιστεί. Υπάρχουν περιπτώσεις που έχουμε την δυνατότητα τοποθέτησης της προσθετικής κατασκευής επάνω στα εμφυτεύματα την ίδια ημέρα ή την δεύτερη ημέρα. Στις κλασικές περιπτώσεις η προσθετική αποκατάσταση τοποθετείται μετά από 3-6 μήνες, ανάλογα με την ποιότητα του οστού.
Όχι. Εμφυτεύματα μπορούν να τοποθετηθούν σε όλους, αρκεί να μην υπάρχουν προβλήματα υγείας τα οποία να μην είναι ελεγχόμενα.
Ναι. Οι περισσότεροι ασθενείς πάνε στην δουλειά τους την επόμενη μέρα.
Τα εμφυτεύματα χρειάζονται την ίδια φροντίδα, όπως και τα φυσικά δόντια. Με καλό καθαρισμό και τακτικούς προληπτικούς ελέγχους στον οδοντίατρο, δεν θα έχετε ποτέ πρόβλημα με τα εμφυτεύματα.
Ναι. Όταν ένα δόντι εξάγεται, υπάρχει η δυνατότητα τοποθέτησης εμφυτεύματος στην θέση του δοντιού την ίδια στιγμή. Τα πλεονεκτήματα είναι: Αποφεύγεται η δεύτερη χειρουργική επέμβαση. Διατηρείται το οστό της περιοχής. Μειώνεται ο συνολικός χρόνος θεραπείας.
Δυστυχώς, παρά την μεγάλη πρόοδο της εμφυτευματολογίας παγκοσμίως, τα ποσοστά αποτυχίας κυμαίνονται μεταξύ 2-4%. Μία αποτυχία οστεοενσωμάτωσης μπορεί να συμβεί στον κάθε έναν. Η λύση είναι η επανατοποθέτηση νέου εμφυτεύματος. Δεν πρέπει να απορρίπτουμε την θεραπεία με εμφυτεύματα μετά από μία αποτυχημένη προσπάθεια, γιατί είναι αυτή με τα περισσότερα πλεονεκτήματα και η σύγχρονη εμφυτευματολογία εγγυάται την επιτυχία των εμφυτευμάτων σε κάθε ασθενή στο 100%. Σε μία επανατοποθέτηση ο ασθενής δεν επιβαρύνεται οικονομικά.
Ενδοδοντική θεραπεία γίνεται όταν ο πολφός του δοντιού, δηλαδή ο ζωντανός ιστός που βρίσκεται στο εσωτερικό του, φλεγμαίνει. Φλεγμονή μπορεί να προκληθεί από προχωρημένη τερηδόνα, από υπερβολικό τροχισμό, από τραύμα κ.α. Η φλεγμονή αυτή είναι μη αναστρέψιμη και προκαλεί πόνο και νέκρωση του δοντιού και αργότερα δημιουργία αποστήματος. Κατά την ενδοδοντική θεραπεία ο φλεγμένων ιστός αφαιρείται και το δόντι μπορεί να παραμείνει στο στόμα χωρίς να δημιουργεί πρόβλημα.
Τα συμπτώματα είναι η εμφάνιση πόνου, ευαισθησία στο κρύο και στο ζεστό, πόνος στην επαφή ή στην μάσηση, πρήξιμο. Μπορεί όμως κάποιες φορές να μην υπάρχουν καθόλου συμπτώματα.
Όχι. Με την τοπική αναισθησία που γίνεται δεν υπάρχει καθόλου πόνος κατά την ενδοδοντική θεραπεία. Τις πρώτες μέρες μετά την θεραπεία μπορεί να υπάρχει μία μικρή ευαισθησία, η οποία σταδιακά υποχωρεί. Για αρκετό καιρό ενδέχεται να νιώθετε το δόντι αυτό κάπως διαφορετικό από τα άλλα. Σε καμία περίπτωση όμως δεν θα έχετε πόνο.
Ναι. Μερικές φορές μία απονεύρωση μπορεί να αποτύχει για διάφορους λόγους. Ο πόνος στην περίπτωση αυτή δεν προέρχεται από το νεύρο του δοντιού, αλλά από το οστό γύρω από την ρίζα, το οποίο φλεγμαίνει. Η επανάληψη της ενδοδοντικής θεραπείας συνήθως λύνει το πρόβλημα.
Το απόστημα είναι τοπική φλεγμονή στο οστό που περιβάλλει την άκρη της ρίζας ενός δοντιού που δεν έχει γίνει σωστή ενδοδοντική θεραπεία. Μετά από μία σωστή επαναθεραπεία το απόστημα επουλώνεται.
Είναι αλήθεια οτι τα απονευρωμένα δόντια, έχουν μικρότερη αντοχή στα κατάγματα σε σχέση με τα ζωντανά δόντια. Η μείωση της ελαστικότητάς τους είναι μια απο τις αιτίες, όχι όμως η κύρια. Γενικά, οι λόγοι που συμβαίνει αυτό είναι:
1. Η αφυδάτωση της οδοντίνης (της ουσίας που αποτελεί το μεγαλύτερο, εσωτερικό μέρος του δοντιού κάτω από το σμάλτο), κάνει το δόντι πιο εύθραυστο.
2. Η απώλεια μεγάλου μέρους του δοντιού λόγω τερηδόνας.
3. Η ακόμη μεγαλύτερη αφαίρεση οδοντικής ουσίας απο τον οδοντίατρο για να έχει πρόσβαση στο εσωτερικό του δοντιού κατα την απωνεύρωση. Όσο περισσότερη οδοντίνη αφαιρείται, τόσο μειώνεται η αντοχή του δοντιού.
4. Η ηλικία του ασθενή. Υπάρχει κόπωση των οδοντικών ιστών με την πάροδο του χρόνου. Κατάγματα συμβαίνουν και σε ζωντανά δόντια, λόγω κόπωσης.
5. Η θέση του δοντιού στο στόμα. Οι μεγαλύτερες δυνάμεις κατα την λειτουργία ασκούνται στους γομφίους, στους προγομφίους και στους κυνόδοντες, ενώ τα πρόσθια δόντια δέχονται πολύ μικρότερες δυνάμεις.
6. Οι παραλειτουργίες που μπορεί κάποιος να έχει, δηλαδή το σφίξιμο και το τρίξιμο των δοντιών κατά την διάρκεια της ημέρας ή της νύχτας, όπου αναπτύσσονται δύναμεις 10 φορές μεγαλύτερες από τις φυσιολογικές της μάσησης.
Έχει διαπιστωθεί οτι τα ζωντανά δόντια σπάνε κυρίως επάνω απο την γραμμή των ούλων, ενώ τα απονευρωμένα στο μεγαλύτερο ποσοστό βαθιά κάτω απο τα ούλα. Όσο περισσότερο είναι αλλαγμένη η φυσική αρχιτεκτονική του δοντιού λόγω απώλειας των ιστών του, τόσο πιο εύθραυστο γίνεται. Έτσι επιβάλλεται στις περισσότερες περιπτώσεις, τα απονευρωμένα δόντια, ειδικά τα πίσω με μασητική λειτουργία να προστατεύονται με την τοποθέτηση στεφάνης, η οποία αγκαλιάζει και προστατεύει το δόντι.
Τα κλασικά σιδεράκια μπορούν να χρησιμοποιηθούν στις περισσότερες περιπτώσεις. Υπάρχουν και σε λευκό χρώμα από πορσελάνη για καλύτερη αισθητική. Τα γλωσσικά σιδεράκια Incognito κατασκευάζονται με την βοήθεια ηλεκτρονικού υπολογιστή και τοποθετούνται στην εσωτερική επιφάνεια των δοντιών και είναι πρακτικά τελείως αόρατα. Οι διαφανείς νάρθηκες Orthocaps είναι σχεδόν αόρατοι και έχουν το πλεονέκτημα ότι μπορούν να αφαιρούνται π.χ. την ώρα του φαγητού και ο ασθενής μπορεί εύκολα να διατηρεί πολύ καλή στοματική υγιεινή.
Γενικά η ορθοδοντική θεραπεία δεν πονάει. Τις πρώτες 3-4 ημέρες μόνο μπορεί να υπάρχει ελαφριά ενόχληση όταν αρχίσει η μικρομετακίνηση των δοντιών.
Ανάλογα την περίπτωση. Μπορείτε να έχετε μία εκτίμηση του χρόνου θεραπείας από την αρχή, αφού σας δεί ο ορθοδοντικός μας.
Όχι. Τα σιδεράκια δεν καταστρέφουν την επιφάνεια των δοντιών. Εκείνο που είναι πιο δύσκολο για τον ασθενή είναι η διατήρηση καλής στοματικής υγιεινής. Με προσεκτικό καθαρισμό από τον ασθενή με τους τρόπους που του δείχνουμε και με τακτικούς ελέγχους από εμάς, δεν δημιουργούνται προβλήματα στα δόντια.
Ναι. Ορθοδοντική θεραπεία μπορεί να γίνει σε όλες τις ηλικίες.
Γενικά καλό είναι εάν οι γονείς υποψιάζονται ότι το παιδί ίσως έχει ορθοδοντικό πρόβλημα, να επισκέπτονται προληπτικά τον οδοντίατρο. Μία ορθοδοντική θεραπεία συνήθως μπορεί να ξεκινήσει από τα 6-7 χρόνια του παιδιού με κινητά ορθοδοντικά μηχανήματα (μασελάκια).
Ναι. Διορθώνεται εύκολα με ορθοδοντική ή με χειρουργική και ορθοδοντική θεραπεία ταυτόχρονα.
Καλό είναι η πρώτη επίσκεψη του παιδιού να γίνεται με την ανατολή των παιδικών δοντιών στο στόμα.
Οι γονείς είναι καλό να είναι κοντά στο παιδί κατά την θεραπεία, κρατώντας το χέρι του παιδιού για παράδειγμα. Πρέπει όμως να κάνουν ησυχία και να αφήσουν τον οδοντίατρο να συζητάει και να αλληλεπιδρά με το παιδί, χωρίς να διακόπτουν ή να επαναλαμβάνουν στο παιδί αυτά που του λέει ο οδοντίατρος. Με αυτόν τον τρόπο τα παιδιά νοιώθουν πιο ασφαλή από την παρουσία των γονιών, αλλά είναι ανεξάρτητα να αναπτύξουν την προσωπική τους φιλική σχέση με τον οδοντίατρο.
Για τα νεογιλλά δόντια τα χρονικά διαστήματα ανατολής είναι:
– Κάτω κεντρικοί τομείς – 6-10 μηνών
– Άνω κεντρικοί τομείς – 8-12 μηνών
– Κάτω πλάγιοι τομείς – 10-16 μηνών
– Άνω πλάγιοι τομείς – 9-13 μηνών
– Κάτω πρώτοι γόμφιοι – 14-18 μηνών
– Άνω πρώτοι γόμφιοι – 13-19 μηνών
– Κάτω κυνόδοντες – 17-23 μηνών
– Άνω κυνόδοντες – 16-22 μηνών
– Κάτω δεύτεροι γομφίοι – 23-31 μηνών
– Άνω δεύτεροι γομφίοι – 25-33 μηνών
Για τα μόνιμα δόντια είναι:
– Κάτω και άνω πρώτοι γομφίοι – 6-7 ετών
– Κάτω και άνω κεντρικοί τομείς – 6-7 και 7-8 ετών
– Κάτω και άνω πλάγιοι τομείς – 7-8 και 8-9 ετών
– Κάτω και άνω κυνόδοντες – 9-10 και 11-12 ετών
– Κάτω και άνω πρώτοι προγόμφιοι – 10-12 ετών
– Κάτω και άνω δεύτεροι προγόμφιοι – 11-12 ετών
– Κάτω και άνω δεύτεροι γομφίοι – 12-13 ετών
– Κάτω και άνω τρίτοι γομφίοι – 17-21 ετών
Η ουλίτιδα είναι η φλεγμονή των ούλων που προκαλείται από τα μικρόβια, που βρίσκονται στην οδοντική πλάκα και πέτρα που εναποτίθεται στην επιφάνεια των δοντιών ή γύρω από τα όρια προσθετικών κατασκευών που κατακρατούν τροφές. Με την απομάκρυνση της πέτρας κάθε 6 μήνες και την διόρθωση των λάθος ορίων των κατασκευών ή των σφραγισμάτων, τα ούλα παραμένουν πάντα σε υγιή κατάσταση.
Η περιοδοντίτιδα είναι η φλεγμονή των στηρικτικών ιστών των δοντιών (περιοδόντιο), δηλαδή των ούλων και του οστού που περιβάλλει τις ρίζες. Η αιτία είναι κάποια είδη μικροβίων που βρίσκονται στην οδοντική πλάκα και πέτρα. Εάν η φλεγμονή του οστού δεν αντιμετωπιστεί, οδηγεί σταδιακά στην απορρόφησή του, στην απογύμνωση των ριζών και στην απώλεια των δοντιών.
Η θεραπεία της περιοδοντίτιδας έχει ώς στόχο να εξαλείψει την φλεγμονή που υπάρχει στα ούλα και στο οστό γύρω από τις ρίζες και να σταματήσει την σταδιακή απώλεια της στήριξης των δοντιών. Το πρόγραμμα θεραπείας διαφέρει για τον κάθε ασθενή ανάλογα με το στάδιο που βρίσκεται η περιοδοντική νόσος. Ο σκοπός της θεραπείας και της εκπαίδευσης του ασθενή στους τρόπους διατήρησης καλής υγιεινής, είναι να διατηρηθούν τα φυσικά δόντια στο στόμα για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Πολλοί άνθρωποι έχουν περιοδοντίτιδα και δεν το γνωρίζουν. Γενικά μετά τα 35 χρόνια αυξάνονται οι πιθανότητες εμφάνισης της νόσου. Αυτό είναι ένας ακόμη λόγος να γίνεται προληπτικός έλεγχος κάθε 6 μήνες.
Το μάτωμα των ούλων είναι σύμπτωμα ουλίτιδας ή περιοδοντίτιδας. Τα ούλα που φλεγμαίνουν ματώνουν πολύ εύκολα, πολλές φορές και κατά την ομιλία. Είναι απαραίτητο να γίνει καθαρισμός των δοντιών από οδοντίατρο.
Ναι. Εκτός από τον τοπικό μικροβιακό παράγοντα, υπάρχουν και κάποιες γενικές ασθένειες που προκαλούν μάτωμα των ούλων. Καλό θα είναι να γίνει ένας έλεγχος από οδοντίατρο για να εκτιμήσει τις πιθανές αιτίες.
Η στεφάνες είναι προσθετικές κατασκευές που κατασκευάζονται εκτός του στόματος και συγκολλώνται στα δόντια καλύπτοντάς τα για να τα προστατεύσουν. Μπορούν να κατασκευαστούν από μέταλλο με αισθητική επικάλυψη πορσελάνης ή μόνο από πορσελάνη για βέλτιστη αισθητική.
Γέφυρα λέγεται η κατασκευή που τοποθετείται για να αποκαταστήσει κάποιο δόντι που λείπει. Για να γίνει αυτό είναι απαραίτητο να υπάρχουν υγιή δόντια και μπροστά και πίσω από το δόντι που λείπει, για να μπορούν να τροχιστούν και να γίνουν στηρίγματα της γέφυρας. Ένας άλλος τρόπος αποκατάστασης του δοντιού, χώρις να χρειάζεται να τροχιστούν δύο υγιή κατά τα άλλα δόντια, είναι η τοποθέτηση εμφυτεύματος.
Οι ολοκεραμικές στεφάνες έχουν αξεπέραστη αισθητική, λόγω της απουσίας μετάλλου. Επίσης αποφεύγεται το φαινόμενο της γκρίζας απόχρωσης των ούλων κοντά στα όρια της στεφάνης που συμβαίνει λόγω της οξείδωσης του μετάλλου.
Τα απονευρωμένα δόντια είναι πιο επιρρεπή σε κατάγματα. Δόντια με απονεύρωση ή με πολύ μεγάλα σφραγίσματα, είναι καλό να καλύπτονται με στεφάνες για να προστατευθούν.
Ναι. Υπάρχει πάντα η επιλογή της θεραπείας με εμφυτεύματα. Τοποθετώντας εμφυτεύματα, μπορούμε να στηρίξουμε ακίνητες γέφυρες σε ένα τμήμα ή και σε ολόκληρο το στόμα, αποφεύγοντας τις δυσάρεστες κινητές οδοντοστοιχίες και δίνοντάς σας περισσότερη αυτοπεποίθηση και καλύτερη αισθητική.
Το βούρτσισμα των δοντιών πρέπει να γίνεται μετά από κάθε γεύμα ή τουλάχιστον δύο φορές την ημέρα. Το βραδινό βούρτσισμα είναι σημαντικό, γιατί απομακρύνει τις τροφές και γιατί το βράδυ η ροή του σάλιου που έχει προστατευτικές ιδιότητες μειώνεται. Με το πρωινό βούρτσισμα έρχονται σε επαφή τα δόντια με το φθόριο της οδοντόκρεμας για δεύτερη φορά στο 24-ωρο. Η οδοντόβουρτσα πρέπει να είναι με τρίχα μέσης σκληρότητας. Χρησιμοποιείτε πάντα κάθετη κίνηση διώχνοντας τις τροφές με κατεύθυνση από τα ούλα προς τα δόντια. Η οριζόντια κίνηση τραυματίζει τα ούλα. Χρησιμοποιείτε διάλυμα στόματος που βοηθά στην χημική διάσπαση της οδοντικής πλάκας. Η οδοντόκρεμα θα πρέπει να περιέχει φθόριο 1450 ppm για ενήλικες και παιδιά άνω των 6 ετών, 1000 ppm για παιδιά από 2-6 ετών και 500 ppm για παιδιά κάτω των 2 ετών.
Η οδοντική τερηδόνα είναι η αλλοίωση της επιφάνειας των δοντιών από τα οξέα που παράγουν συγκεκριμένα είδη μικροβίων με αποτέλεσμα την σταδιακή δημιουργία κοιλοτήτων. Στην αρχή δεν υπάρχουν συμπτώματα, ενώ αργότερα μπορεί να εμφανιστεί ευαισθησία στο γλυκό ή στο κρύο.
Όταν υπάρχει τερηδόνα σε κάποιο δόντι στο στόμα, υπάρχει υψηλός κίνδυνος μετάδοσης της τερηδόνας και στα υπόλοιπα δόντια. Επίσης, η αμερικανική σχολή λέει ότι υπάρχει κίνδυνος μετάδοσης των μικροβίων που την προκαλούν και σε άλλους με την στενή επαφή, όπως για παράδειγμα μεταξύ των συντρόφων ή μεταξύ των γονέων και των παιδιών με το φιλί.
Ο καθαρισμός των δοντιών και της στοματικής κοιλότητας πρέπει να ξεκινά μόλις αρχίσουν να ανατέλλουν τα πρώτα παιδικά δόντια. Υπάρχουν βούρτσες μικρού μεγέθους που εφαρμόζουν στο δάχτυλο του γονέα σαν δαχτυλίδι. Χρειάζεται υπομονή και μικρή ποσότητα οδοντόκρεμας με χαμηλή περιεκτικότητα φθορίου έως 500 ppm.
Ο σημαντικότερος παράγοντας πρόληψης είναι η εκπαίδευση των παιδιών από μικρή ηλικία στην στοματική υγιεινή και το καλό παράδειγμα που δίνουν οι γονείς. Υπάρχουν σκευάσματα φθορίου και η προληπτική λήψη τους ξεκινά από τον τέταρτο μήνα της κύησης μέχρι το 14 έτος της ηλικίας του παιδιού. Ένας άλλος τρόπος πρόληψης είναι η έμφραξη των σχισμών των πίσω δοντιών με τα λεγόμενα sealants (λευκά σφραγίσματα που δεν απαιτούν τροχισμό του δοντιού), για να μην εναποτίθεται τροφή σε αυτές τις δύσκολες για καθαρισμό περιοχές. Τα sealants εφαρμόζονται και σε παιδιά και σε ενήλικες.
Προληπτικός έλεγχος γίνεται κάθε 6 μήνες, μαζί με τον καθαρισμό των δοντιών από την πέτρα.
Ναι. Η οδοντόβουρτσα δεν έχει πρόσβαση στις περιοχές μεταξύ των δοντιών. Τουλάχιστον το βράδυ πρέπει να καθαρίζονται τα στενά σημεία επαφής μεταξύ των δοντιών με νήμα και τα μεσοδόντια διαστήματα με μεσοδόντια βουρτσάκια.
Η χειρουργική του στόματος είναι ειδικότητα της οδοντιατρικής που ασχολείται με την διάγνωση και χειρουργική θεραπεία των νοσημάτων των μαλακών και σκληρών ιστών του στόματος, των γνάθων, του προσώπου και του τράχηλου. Κάποιες από τις επεμβάσεις που είναι μέσα στα πλαίσια της χειρουργικής του στόματος είναι η τοποθέτηση εμφυτευμάτων, οι χειρουργικές μέθοδοι ανάπλασης ελλειμάτων του οστού και των μαλακών ιστών για τοποθέτηση εμφυτευμάτων, η χειρουργική εξαγωγή έγκλειστων φρονιμιτών, η εξαγωγή δοντιών, η χειρουργική αφαίρεση κύστεων των γνάθων, η χειρουργική αφαίρεση καλοηθών όγκων των γνάθων, η χειρουργική αφαίρεση καλοηθών όγκων των μαλακών μορίων του στόματος, η λήψη βιοψιών κ.α.
Η σύγχρονη αναισθησιολογία έχει τεχνικές και φάρμακα πιο εξελιγμένα από το παρελθόν. Δεν είναι καλό να το παρακάνει κανείς με την χρήση γενικής αναισθησίας, αλλά σε κάποιες περιπτώσεις είναι και η μοναδική λύση.
Κατά την εξαγωγή ο ασθενής δεν νοιώθει απολύτως τίποτα, γιατί υπάρχει τοπική αναισθησία. Την πρώτη ημέρα μετά την εξαγωγή μπορεί να υπάρχει κάποιος πόνος που μπορεί εύκολα να ελεγχθεί με παυσίπονο.
Αυτό εξαρτάται από τον οργανισμό του κάθε ασθενή, αλλά γενικά μετά από 5-7 ημέρες.
Θα λάβετε από εμάς γραπτές μετεγχειρητικές οδηγίες, ανάλογα με την περίπτωση όπως και πρόσκληση για τον μετεγχειρητικό έλεγχο.